കവി അലറി.
അവൾ വെള്ളം പോലെയാണ്.
നീ അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നു.
വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങാൻ
തയ്യാറായി.
അവൾ വായുപോലെയാണ്.
പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ,
എളുപ്പത്തിൽ വഴുതി
പോകും.
അവൾ കല്ല് പോലെയാണ്.
കൊത്ത്പണി ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.
ക്ഷമയാണ് പ്രധാനം.
ഭൂമിയാണ് ശരിയായ
വാക്ക്.
ശരിയായ സ്ഥലത്ത്
കുഴിക്കൂ.
ശരിയായ സ്ഥലത്ത്
വിത്ത് വിതയ്ക്കു.
ഫലപുഷ്ടിയുള്ള മണ്ണിൽ വിതയ്ക്കു.
ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കഥകൾ.
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.
അവൻ എങ്ങനെയാണ്?
അവനും അതുപോലെയല്ലേ?
അവളുടെ തോക്കിൻ
മുനയിൽ
കവി നിശ്ശബ്ദനായി.
No comments:
Post a Comment